Wysoki ślad węglowy a trudności z pozyskaniem finansowania przez przedsiębiorstwa

Współczesny sektor finansowy coraz bardziej uzależnia swoje decyzje inwestycyjne od czynników związanych z ochroną środowiska, w tym od poziomu emisji gazów cieplarnianych generowanych przez przedsiębiorstwa. Wysoki poziom emisji dwutlenku węgla znacząco wpływa na ocenę ryzyka inwestycyjnego, co często prowadzi do odmowy udzielania kredytów lub finansowania projektów wysokoemisyjnych. Dlaczego? Czym kierują się instytucje finansowe?

Ślad węglowy jako kluczowy czynnik oceny ryzyka

Ślad węglowy to miara całkowitej ilości gazów cieplarnianych emitowanych bezpośrednio lub pośrednio przez firmę w wyniku jej działalności. Instytucje finansowe, w szczególności banki i fundusze inwestycyjne, coraz częściej oceniają przedsiębiorstwa pod kątem ich wpływu na środowisko, zgodnie z wytycznymi ESG. Wysoki ślad węglowy stanowi ryzyko nie tylko dla samego przedsiębiorstwa, ale także dla instytucji udzielających finansowania, które nie chcą być kojarzone z firmami przyczyniającymi się do degradacji środowiska.

Już dziś przedsiębiorcy powinni myśleć jak ślad węglowy redukować, a nie czy w ogóle go liczyć. Banki wprowadzają polityki ograniczające finansowanie dla firm, które nie podejmują działań w kierunku dekarbonizacji. Coraz większy nacisk kładzie się na transparentność raportowania emisji oraz na strategie zmniejszania śladu węglowego jako element kluczowy dla długoterminowego finansowania.

Więcej o tym, czym dokładnie jest ślad węglowy, przeczytasz tutaj.

Konsekwencje dla przedsiębiorstw

Przedsiębiorstwa o wysokim śladzie węglowym stają przed coraz większymi trudnościami w uzyskaniu finansowania. Problem ten dotyka nie tylko branż bezpośrednio związanych z emisjami, jak przemysł wydobywczy czy chemiczny, ale również te, które operują w łańcuchach dostaw uzależnionych od paliw kopalnych, transportu czy energochłonnych procesów produkcyjnych.

Przykłady z rynku pokazują, że instytucje finansowe mogą odmawiać nie tylko kredytów, ale również usług ubezpieczeniowych, co dodatkowo zwiększa ryzyko operacyjne dla przedsiębiorstw. Firmy, które nie potrafią zredukować swojego śladu węglowego, mogą znaleźć się w sytuacji, w której będą miały ograniczony dostęp do tradycyjnych źródeł finansowania, co znacząco wpłynie na ich konkurencyjność oraz możliwość rozwoju.

Znaczenie raportowania i transparentności

Pierwszym krokiem w kierunku uzyskania finansowania przez przedsiębiorstwa wysokoemisyjne jest precyzyjne zmierzenie swojego śladu węglowego. Transparentność w zakresie emisji oraz jasne strategie ich redukcji to kluczowe elementy budowania zaufania w relacjach z instytucjami finansowymi. Banki, inwestorzy i fundusze zarządzające aktywami coraz częściej wymagają od firm szczegółowych raportów zgodnych z międzynarodowymi standardami.

Więcej na ten temat znajduje się we wpisie - Raportowanie śladu węglowego

Niektóre przedsiębiorstwa, nieświadome skali swoich emisji, mogą nie zdawać sobie sprawy, jak bardzo ich model biznesowy odstaje od norm akceptowanych przez rynek finansowy. Dopiero po dokładnym zmierzeniu śladu węglowego mogą podjąć działania mające na celu jego redukcję. Firmy, które nie spełniają tych wymagań, nie tylko narażają się na trudności z uzyskaniem finansowania, ale także mogą stracić dostęp do inwestorów, którzy stawiają na zrównoważony rozwój.

Z kolei przedsiębiorstwa, które świadomie zarządzają swoim śladem węglowym i podejmują działania mające na celu jego redukcję, mają realną szansę na zwiększenie swojej atrakcyjności dla instytucji finansowych. Transparentne raportowanie emisji oraz konsekwentne wdrażanie strategii dekarbonizacyjnych sprawiają, że firmy te są postrzegane jako bardziej odpowiedzialne i mniej ryzykowne inwestycje.